Türkiye'de İzcilik
Baden-Powell'in kurduğu izcilik örgütü II. Meşrutiyet döneminde bazı dergiler aracılı­ğıyla Osmanlı toplumuna tanıtıldıktan sonra 1912'de bazı okullarda "Keşşaf Ocakları" adı verilen örgütler kuruldu. 1913'ten sonra izci­lerin "başbuğu" seçilen Enver Paşa'nın, spor kulüplerini bu kuruluşa yardımcı olmaya çağı­ran bildirisinden sonra, hareket hız kazandı ve 1915'te, ilk izci kampı kuruldu. Ne var ki, I. Dünya Savaşı sırasında tüm bu etkinlik­ler sona erdi. Cumhuriyetin kurulmasından sonra izcilik yeniden canlandı ve 1920'de İstanbul'da birçok izci oymağı kuruldu. 1926'da izciliğin devlet denetimine alınmasına ilişkin bir yasa çıkarıldı. 1933'te izcilik etkin­likleri Milli Eğitim Bakanlığı İzcilik Müdürlüğü'nün sorumluluğuna bırakıldı. 1950'de Dün­ya İzcilik Örgütü'ne üye kabul edilen Türki­ye izcileri 1955'te Türkiye İzcileri Birliği adı altında örgütlendi. 1970'ten sonra Gençlik ve Spor Bakanlığı'nın sorumluluğuna bırakılan bu kuruluş 1980 askeri müdahalesinden sonra öbür birçok dernekle birlikte kapatıldı. 1983'te ise izcilik etkinliklerinin yürütülmesi Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı'na bırakıldı.

İzci Eğitimi
Her izci, önce izcilik ilkelerine bağlı kalacağı­na ilişkin bir ant içer. Eğitimde kişisel yoldan, gözlem ve deney yaparak öğrenmeye önem verilir. Eğitimin başka bir önemli öğesi de izcilerin küçük bir grubun üyesi olmalarıdır. "Oba sistemi" adı verilen bu düzende 6-8 izciden oluşan gruplar vardır. Ast-üst ilişkile­rinin olduğu obalarda üyeler, aralarından seçtikleri oba başının ve onun yardımcısının buyruklarına uymak zorundadır. Obaların birleşmesiyle oluşan oymaklar 16-32 kişilik gruplardır.
Açık havada yapılan izcilik etkinlikleri ara­sında kişiyi geliştirici oyun ve eğlenceler önemli bir yer tutar.
İlkyardım, ateş yakma, düğüm atma gibi çeşitli etkinliklerde bulunan izciler başarıları oranında ödüllendirilirler.
Her izci oymağının bir keşif kolu vardır. Gruptaki yaşça en büyük çocuk önder olur; önderin de yardımcıları vardır. Kamp kurma önemli bir izcilik etkinliğidir. Ayrıca uzun yürüyüşler yapma, açık havada yemek pişir­me, çevrenin korunması gibi etkinlikler de yürütülür.
Tüm dünyadaki erkek ve kız izci birlikleri kendi ülkelerinin hükümetlerinden aldıkları mali yardımın yanı sıra üyelerinden ufak bir üyelik ödentisi de alır.